Türküyü hepimiz hatırlarız: “Çırpınıp da Şan ovaya çıkınca/ Eğlen şan ovada kal acem kızı/ Uğrun uğrun kaş altından bakınca/ Can telef ediyor gül acem kızı// Seni seven oğlan neylesin malı/ Yumdukça gözünden döker mercanı/ Burnu fındık ağzı kahve fincanı/ Şeker mi şerbet mi bal acem kızı”. Türkünün yöresi Kırşehir, kaynak kişisi Çekiç Ali, derleyen ve notalandıran ise Osman Özdenkçi. Biz en çok Neşet Ertaş yorumunu biliyor ve seviyoruz. Konuyu Kanzuk Pastil’e getirmeden önce bir türkü mukaddimesi oldu bu, bağışlayın. Başlıktan duyduğum hazzın devamı sayın lütfen.
“Terli terli su içme” uyarısıyla büyümüş bir nesil var memlekette. Sırtına havlu konan, ateşlenince –biraz tebessümle- Yeşilçam filmleri izleyen bir kuşak aynı zamanda. Bir rivayete göre “Kanzuk ailesi”nin ürettiği bir pastil bu. Üzeri şekerli, küçükken şeker saydığımız bir pastildi Kanzuk. Uzun yıllar, pastilin bir adı olarak da kaldı. Kutusunu hatırlamayan var mı?
Annelerimizin içine iğne iplik koyduğu, yıllar yıllar boyunca peşimizden sürüklediğimiz bir kutunun da adıdır Kanzuk. Çok sonraları, böylesi kutularda diyet şekerler taşımak moda olunca çoğumuzun aklına bu kutu gelmedi mi?
Tekrar hasta olsak da, birer Kanzuk “atsak”!
Yazarın diğer yazıları