Ahmet Kaya’dan “Rakıya Methiye”
“Yokluğunun nedeni alfasilin’dir canım
Antibiyotikler ve saatler ne kadar dakiktirler, içmesem olmaz
Yokluğunun tünelinden dört gün, dört gece geçtim
Rüyalarımda yanımdaydın hep seni içtim, kaç şehir geçtim ama olmuyor
Sigaram da seni istiyor, “annem nerde?” diyor,
Ağlıyorum sesli sesli, hem de çok sesli.
Ağzı tıka basa dolu pastırma
İçe dışa başa kıça kar yağıyor
Ona buna şuna bana laga luga etme
Buralara oralara ar yağıyor
Bak akşam oldu yine içime bir kurt düştü
Atsam kendimi barlara
İçi dolu bardaklara bir içsem, bir içsem
Seni görsem
Bahanemsin zaten tek bahanemsin
Sığındığım yoksul hanemsin,
Sanki annemsin olmasam ölecek misin?
Pazar, Pazartesi, Salı sondu
Piyango başıma boktur, başıma bir güvercin kondur,
İşe, işe boş ver işe çalış malış koştur.
Meyhaneci Memo etrafı çok acayip kesiyor
Dikran yine âşık kendinden geçiyor
İnsanlar da bu akşam ne biçim içiyor
Hadi sen de iç…”
