Metin Solmaz: “Yaşasaydı Gezi direnişinin yüzü olurdu…”

Karadeniz’den biz Kâzım Koyuncu gibi birini mi beklemişiz? İnsanlardaki “Kâzım” yakınlığı nasıl doğdu dersin?

Müzikte her daim anahtar kelime samimiyet olmuştur. Ne virtuozlar vardır, niye kıymetim bilinmiyor diye mızıldanır dururlar. Müziklerini hesapla yaparlar çünkü. Bach mertebesinde değilsen müzikte yaptığın hesap tutmaz. Salıvereceksin. Kazım’da olan da bu. Kazım’ı müthiş yapan şey enstrümantalistliği, vokali yahut sahne melekeleri değil. Komple cesur, gerçek ve iyi bir insan, doğuştan bir direnişçi oluşu. Yaşasaydı Gezi direnişinin yüzü olurdu. Çadırlara can verirdi. Direniş çok daha renkli olurdu.

Ekseriyetin “Karadeniz” deyince aklına gelenleri Kâzım mı yıkmaya başladı? Öncesinde neler oldu o bölgenin müziğinde?

Ekseriyetin karadeniz deyince genellikle aklına Trabzonlular ve Trabzon müziği gelirdi. Kazım Lazlığına İstanbul’da uyanmış bir Laz. Ama tipik bir Laz. Hem tipik bir Laz, hem tedavi edilemez mertebede haysiyetli bir solcu. Dolayısıyla dünya vatandaşı bir Laz. Onun sevilme şeklini Ahmet Kaya’nınkine benzetiyorum. Solcu, sıkı solcu, ama polisinden askerine ülkücüsüne herkes dinliyor, çok seviyor. Yani Karadeniz deyince akla gelenlerden bir şey yıktığını sanmıyorum. Belki biraz rotayı Trabzonlular’dan Lazlara çevirmiştir.

Baskın olan sesin tulum ve kemençe olduğunu düşünüyordum ben. Sonra elektrikli gitarlar, davullar girdi devreye. Bir yandan yöre ağzı da korundu. Bu bir “buluş” muydu?

Sonra değil önce vardı elektrikli gitar davul filan. Kazım’ın gençlik grubu Zuğaşi Berepe yani Denizin Çocukları’nda. Onda bir buluş vardı tabii. Laz rock icat olundu işte. Ama Kazım’ın sonra tek başına yaptığı albümler gibi sevilmedi onlar. Hatta memleket sathında kabul görmedi. Epey limitli bir çevrede yaşadı gitti Zuğaşi Berepe. Kazım’daki tek buluş kalbiyle söylemesi bence. Bu da güzel bir kalbi olan birisi için buluş sayılmaz.

Kâzım’ı düşününce aklında kalan bir “an” sorsam? Herkes sanki böyle anlarla anımsıyor bu çok erken ölümü.

Hep o kemoterapiden dökülmüş saçlarıyla verdiği konser geliyor aklıma. Öleceğini bilen ama umursamayan bakışları.

Bir Kâzım Koyuncu 5’i istesem?

Gyuli Ckimi