Ölümünün 10. Yılında 10 Unutulmaz Cem Karaca Şarkısı
okuma süresi 3 dakika
8 Şubat 2004… Cem Karaca’nın ölümünün üzerinden 10 yıl geçmiş. 10. yılda 10+1 şarkıyla analım istedik. Değişik dönemlerinden seçilmiş 10 şarkı -ki aralarında pek bilinmeyen yorumlar da var- ve 1 Edip Akbayram yorumu. Şarkıları eşliğinde, anısı önünde saygıyla eğiliyoruz.
1. Emrah (Şevket Uğurluer eşliğinde, Anılarla Müzik programından canlı kayıt), 1967
1967’de Cem Karaca ile tanıştığımız şarkı, Altın Mikrofon’da ikinci olmasına sebep. Yıllar sonra, TRT ekranlarında, “abi” Şevket Uğurluer’in piyanosu eşliğinde oldukça “jazzy” bir yorumla seslendiriyor.
2. Resimdeki Gözyaşları, Apaşlar, 1968
Cem Karaca’nın öldüğü hafta, onunla yaptığımız Kırkbeşlik’i yeniden yayınlamış ve girişinde “Resimdeki Gözyaşları”nı çalmıştık. Bizden, küçük bir saygı duruşu.
3. Demedim mi? / Oy Gülüm Oy, Kardaşlar, 1970
1970 yılına ait bir radyo kaydı. “Türkçe sözlü hafif müzik dalında çalışmalar yapan genç sanatçı”, grubu Kardaşlar ile İstanbul Radyosu emisyonlarında iki şarkı söylüyor. Meşhur “merhaba gençler ve her zaman genç kalanlar” anonsunu duyduğumuz ilk kayıt. Yıllar sonra Kurtuluş Özyazıcı tarafından yine TRT’de yayınlanmıştı, kendisine teşekkür ediyoruz.
4. Gurbet, Moğollar, 1974
Moğollar’la seslendirilmiş bir Cahit Berkay şarkısı. Karaca’nın “gurbet”i tanımadığı dönemlerden…
5. Tamirci Çırağı (Burhan Şeşen eşliğinde, Yorumsuz programından canlı kayıt), 1975
Fazla söze gerek yok: Efsane şarkı! Cem Karaca’nın hikâye anlatıcılığında zirve. Uğur Dikmen düzenlemesi, Dervişan eşliğiyle memleket rock’unun en güçlü şarkılarından. Ezik bir çıraktan bir işçi sınıfı kahramanı yaratması, Karaca’nın büyüklüğü. Yakın dönemden, bilinmeyen bir kayıt.
6. Parka (canlı kayıt), Dervişan, 1976
Dervişan döneminden muazzam bir canlı kayıt. Unutulmaz “Parka”, bu yorumda daha öfkeli, daha can yakıcı.
7. Durduramayacaklar Halkın Coşkun Akan Selini, Dervişan, 1977
Gezi direnişi sırasında yeniden hatırladığımız bir klasik. Sözleri her şeyi anlatıyor.
8. Mor Perşembe, Dervişan, 1977
Cem Karaca’nın hikâyeciliğinde farklı bir boyut: Büyük şehre gelmiş bir öğrencinin çaresizliği, isyanı ve öfkesi. Dert hâlâ aynı.
9. Ceviz Ağacı (Gülhane konserinden), 1987
Cem Karaca, yıllar sonra, hasretini anlattığı şarkıyı Gülhane Parkı’nda söylüyor. Nâzım Hikmet’in dizeleri yakın zamanda Gezi için de söylenmişti. Kayıt, 1993 yılından.
10. Hep Kahır, 1987
Bütün zamanların en iyi hasret şarkısı belki de… “Bana İstanbul’u anlat nasıldı / Şehirlerin şehrini anlat // İnsanlar gülüyordu de / Trende, vapurda, otobüste / Yalan da olsa hoşuma gidiyor, söyle / Hep kahır, bıktım be!” Daha iyi nasıl anlatılabilir ki?
10+1. Mutlaka Yavrum – Edip Akbayram
Edip Akbayram, “usta”sına selam çakıyor. Bugünlere yakışan bir şarkı: “Biliminle, kitabınla, aklınla / Ellerinle, dişinle, tırnağınla / İnsan olmanın verdiği onurla, yavrum / Yarın senin ellerinde, güzel kur…”
